Tijdelijk hotelpaviljoen op het kunstenfestival GrensWerk
Night at the Museumlaan
- hotel
- architectuur
- ontwerpend onderzoek
- visualiseringskracht
- inlevingsvermogen
- maatschappelijk betrokken
In 2010 gaven het kunstenfestival GrensWerk en het Architectuurcentrum Twente jonge architecten de opdracht om samen met kunstenaars twee tijdelijke paviljoens te ontwerpen in de Enschedese wijk Roombeek. Op nog niet verkochte kavels aan de Museumlaan, tussen moderne villa’s ontworpen door gerenommeerde architecten, moesten de bouwwerken gedurende drie weken een dialoog aangaan met het (festival)publiek. In samenwerking met de Poolse kunstenaars Jan Smaga en Aneta Grzeszykowska ontwierpen Marko Matic en Rick Bruggink op kavel Museumlaan 5 een tijdelijk hotel, dat geopend was van 25 september t/m 12 oktober 2010.
KIJKEN EN BEKEKEN WORDEN: HOE VOELT DAT?
Sinds de wederopbouw van de Enschedese wijk Roombeek na de vuurwerkramp in 2000 kent de wijk het fenomeen ramptoerisme dat inmiddels is opgevolgd door architectuurtoerisme. Met name de teruggekeerde bewoners van de buurt het Roomveldje ervaren de bezoekers en het bekeken worden als overlast, 'aapjes kijken' in hun woorden. De ontwerpers wilden met hun paviljoen reageren op dit verschijnsel.
Het paviljoen werd ontworpen als tijdelijk hotel dat beschikte over vijf afgeschermde slaapkamers zonder gordijnen met uitzicht op de Museumlaan. Daarachter lag een tuin met gezamenlijke voorzieningen, zoals een toilet, douche en ontbijtruimte. Dit alles werd afgeschermd door een wand van lamellen, waardoor het de uitstraling had van één object. Afhankelijk van het standpunt was het paviljoen open of gesloten. Het gehele project, inclusief de meubels, was gemaakt van berken multiplex.
Toneelstuk in de openbare ruimte
Door het paviljoen een hotelfunctie te geven, in een architectuur die permanent doorzicht mogelijk maakte, kon het mechanisme van kijken en bekeken worden op een eenvoudige wijze voelbaar gemaakt worden. Het ongemakkelijke kon benoemd worden. Vanwege de aanwezigheid van hotelgasten was het gebouwtje dag en nacht bezet. En maakten buitenstaander en hotelgast deel uit van een toneelstuk dat de titel (architectuur)toerisme droeg, het bood beiden stof tot nadenken.